Jump to content

mimir

E Victionario
Solum Mimir Lusitane
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
mimir.

Appellatio

[+/-]
  • /miˈmi/

Notatio

[+/-]

LusitaneLatine. A ‘’dormir‘’, quod a ‘’dormire‘’ derivatur, derivatur.

Verbum intransitivum

[+/-]

mimir

  1. dormio, in locutionem puerilem.
E.g.: Ela está mimindo. Ea dormit (generaliter parvulis dicitur).

Coniugatio

[+/-]
Radix mim-
Indicativum

Praesens

act.sing.plur.
I. mimomimimos
II. mimesmimis
III. mimemimem
Perfectum
act.sing.plur.
I. mimimimimos
II. mimistemimistes
III. mimiumimiram
Imperfectum
act.sing.plur.
I. mimiamimíamos
II. mimiasmimíeis
III. mimiamimiam
Plusquam perfectum
act.sing.plur.
I. mimiramimíramos
II. mimirasmimíreis
III. mimiramimiram
Futurum
act.sing.plur.
I. mimireimimiremos
II. mimirásmimireis
III. mimirámimirão
Futurum perfectum (Brasilia) / Conditionalis (Lusitania)
act.sing.plur.
I. mimiriamimiríamos
II. mimiriasmimiríeis
III. mimiriamimiriam
Subiunctivum

Praesens

act.sing.plur.
I. mimamimamos
II. mimasmimais
III. mimamimam
Imperfectum
act.sing.plur.
I. mimissemimíssemos
II. mimissesmimísseis
III. mimissemimissem
Futurum
act.sing.plur.
I. mimirmimirmos
II. mimiresmimirdes
III. mimirmimirem
Imperativus

Positivus

act.sing.plur.
I. mimamos (nós)
II. mime (tu)mimi (vós)
III. mima (você)mimam (vocês)
Negativus
act.sing.plur.
I. não mimamos (nós)
II. não mimas (tu)não mimais (vós)
III. não mima (você)não mimam (vocês)
Formae nominales
act.InfinitivumParticipiumGerundium
mimirmimidomimindo