Jump to content

mergaris

E Victionario

Discretiva

mergaris dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
mergāris secunda singularis praesens passiva coniunctivus mergō (mergere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /merˈgaːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: mer·gā·ris — morphologica: merg-aris

Loci

Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Deinde videbunt de isto quibus integra sunt et prima consilia an velint vitam per obscurum transmittere: tibi liberum non est. In medium te protulit ingenii vigor, scriptorum elegantia, clarae et nobiles amicitiae; iam notitia te invasit; ut in extrema  mergaris  ac penitus recondaris, tamen priora monstrabunt. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 19, versus 3 — mergaris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: mergaris.