merda

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈmerda/(classice)
Syllabificatio phonetica: mer·da — morphologica: merd-a

Nomen substantivum[+/-]

merda, -ae fem.

  1. (Obscena metaphora) excrēmentum

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. merda merdae I
gen. merdae merdārum II
dat. merdae merdīs III
acc. merdam merdās IV
abl. merdā merdīs VI
voc. merda merdae V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

√ Excrementumdilatare ▼
√ Excrementumcollabi ▲

Discretiva

merda dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

merdā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
merdā casus ablativus singularis substantivi merda
Appellatio[+/-]
API: /ˈmerdaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: mer·dā — morphologica: merd-a

Francogallice[+/-]

merda[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
merda tertia singularis perfectum activa indicativus merder
Appellatio[+/-]
API: [mɛʁˈda]
Syllabificatio phonetica: mer·da — morphologica: merd-a

Loci[+/-]

Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

Circumlata diu mensis scribilita secundis
Urebat nimio saeva calore manus;
Sed magis ardebat Sabidi gula: protinus ergo
Sufflavit buccis terque quaterque suis.
Illa quidem tepuit digitosque admittere visa est,
Sed nemo potuit tangere: merda fuit. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber tertius. XVII — merda
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: merda.