marsuppium

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /marˈsup.pi.um/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mar·sup·pi·um — morphologica: marsupp-ium

Formae aliae

• marsūpium, marsūpiī

Notatio

← Graeca Antiqua: μαρσίππιον (marsíppion, sacculus)

Nomen substantivum

marsupp|ium, -iī neut.

1. Sacculus nummorum

Dictiones collatae

• marsupial, Marsupialia
• macropūs, Macropus

Translationes

Sacculus nummorum	dilatare ▼

Sacculus nummorum	collabi ▲

Anglice: pouch (en), purse (en) Dacoromane: portmoneu (ro) n, pungă (ro) f Francogallice: bourse (fr) f Germanice: Geldbeutel (de) m, Geldbörse (de) f Hispanice: monedero (es) m Italice: borsellino (it) m

Discretiva

marsuppium dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
marsuppium	casus accusativus singularis	substantivi marsuppium
marsuppium	casus vocativus singularis	substantivi marsuppium

Appellatio pronuntiatusque

API: /marˈsup.pi.um/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mar·sup·pi·um — morphologica: marsupp-ium

Loci

T. Maccius Plautus ca. -254…-184

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

antiq. (ca. 200 a.C.n. / 554 a.u.)

• Em!

illoc enim verbo esse me servom scio.

non potuit paucis plura plane proloqui.

verum tamen nequeo contineri quin loquar.

audin, Menaechme? quom inspicio marsuppium,

viaticati hercle admodum aestive sumus. 255

ne tu hercle, opinor, nisi domum revorteris,

ubi nihil habebis, geminum dum quaeres, gemes. —Menaechmi Plauti