laqueo

Discretiva

laqueo dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Hispanice: laqueó

Formae affines

Latine

laqueo

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
laqueō	casus dativus singularis · genus masculinum	substantivi laqueus
laqueō	casus ablativus singularis · genus masculinum	substantivi laqueus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈla.kwe.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: la·que·ō — morphologica: laque-o

Hispanice

laqueo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
laqueo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	laquear

Appellatio pronuntiatusque

API: [laˈke.o]

(Castellane, castellano)

Syllabificatio phonetica: la·que·o — morphologica: laque-o

Loci

P. Ovidius Naso –42…+18

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

C. Plinius Secundus 23–79

Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130

C. Suetonius Tranquillus ca. 70–150

Apuleius ca. 125–170

Aulus Gellius ca. 130–180

antiq.

class.

class.

I

II

II

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (post 1 a.C.n.)

• conveniat maribus, nequam nos ante rogemus,

femina iam partes victa rogantis agat.

mollibus in pratis admugit femina tauro:

femina cornipedi semper adhinnit equo.

parcior in nobis nec tam furiosa libido:

legitimum finem flamma virilis habet.

Byblida quid referam, vetito quae fratris amore

arsit et est laqueo fortiter ulta nefas? —Ars amatoria Ovidii Nasonis

class.

• Nec illos Tentyritae generis aut sanguinis proprietate superant, sed contemptu et temeritate. Ultro enim insequuntur fugientesque iniecto trahunt laqueo: plerique pereunt, quibus minus praesens animus ad persequendum fuit. —Naturales quaestiones Senecae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Et quoniam religione vita constat, prolibare diis nefastum habetur vina – praeter inputatae – vitis fulmine tactae quamque iuxta hominis mors laqueo pependerit aut vulneratis pedibus calcatae, et quod circumcisis vinaceis profluxerit, aut superne deciduo inmundiore lapsu aliquo polluta, item Graeca, quoniam aquam habeant. – Vitis ipsa quoque manditur decoctis caulibus summis, qui et condiuntur in aceto ac muria. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

• nos tamen hoc agimus tenuique in pulvere sulcos

ducimus et litus sterili versamus aratro.

nam si discedas, [laqueo tenet ambitiosi

consuetudo mali,] tenet insanabile multos

scribendi cacoethes et aegro in corde senescit. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. II.

• rursus mori inedia destinanti per vim ore diducto infulciri cibum iussit. sed et perseverantem atque ita absumptam criminosissime insectatus, cum diem quoque natalem eius inter nefastos referendum suasisset, imputavit etiam, quod non laqueo strangulatam in Gemonias abiecerit: proque tali clementia interponi decretum passus est, quo sibi gratiae agerentur et Capitolino Iovi donum ex auro sacraretur. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Nil aliud repperies, mi soror, quam vel mendacia istam pessimam feminam confingere vel formam mariti sui nescire; quorum utrum verum est, opibus istis quam primum exterminanda est. Quodsi viri sui faciem ignorat, deo profecto denupsit et deum nobis praegnatione ista gerit. Certe si divini puelli – quod absit – haec mater audierit, statim me laqueo nexili suspendam. —Metamorphoseon libri XI Apulei

saec. II.  (ca. 170–177 p.C.n.)

• Id cum accideret in dies crebrius neque animis earum mori perseverantium medicina adhiberi quiret, decrevisse Milesios, ut virgines, quae corporibus suspensis demortuae forent, ut hae omnes nudae cum eodem laqueo, qui essent praevinctae, efferrentur. Post id decretum virgines voluntariam mortem non petisse pudore solo deterritas tam inhonesti funeris. —Noctes Atticae A. Gellii