isä
Jump to navigation
Jump to search
Finnice[+/-]
Appellatio[+/-]
- [ˈisæ]
- Homoeoteleuton: -isæ
Notatio[+/-]
Radix Uralica *ičä, quae est etiam radix verborum: Estonice isa , Lapponica Septentrionali áhcci et Hungarice ős .
Nomen substantivum[+/-]
isä
Declinatio[+/-]
Declinatio Finnica | ||
---|---|---|
sing. | plur. | |
nom. | isä | isät |
gen. | isän | isien † isäin |
part. | isää | isiä |
iness. | isässä | isissä |
elat. | isästä | isistä |
illat. | isään | isiin |
adess. | isällä | isillä |
abl. | isältä | isiltä |
allat. | isälle | isille |
ess. | isänä | isinä |
translat. | isäksi | isiksi |
instr. | — | isin |
abess. | isättä | isittä |
comit. | — | isine- |
Dictiones collatae[+/-]
Synonyma
Dictiones derivatae[+/-]
Verba composita