Discretiva
|
intravi dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
intrāvī
|
prima singularis
|
perfectum
|
activa
|
indicativus
|
intrō (intrāre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: in·trā·vī — morphologica: intrav-i
Latinitas Romana
class. (ca. 29-19 a.C.n.)
- gelidus Teucris per dura cucurrit
- ossa tremor, funditque preces rex pectore ab imo:
- «Phoebe, gravis Troiae semper miserate labores,
- Dardana qui Paridis derexti tela manusque
- corpus in Aeacidae, magnas obeuntia terras
- tot maria intravi duce te penitusque repostas
- Massylum gentis praetentaque Syrtibus arva:
- iam tandem Italiae fugientis prendimus oras.» —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis [1][2]
class.
- Pudet autem me generis humani, quotiens scholam intravi. Praeter ipsum theatrum Neapolitanorum, ut scis, transeundum est Metronactis petenti domum. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]
saec. I.
- Nam proxime frequenti auditorio inter se coram multis ordinis nostri clare iocabantur; intravi, conticuerunt; quod non referrem, nisi ad illorum magis laudem quam ad meam pertineret, ac nisi sperare te vellem posse fratris tui filios probe discere. —Epistulae Plini minoris [4][2]
Fontes