induxi

E Victionario

Discretiva

induxi dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūxī prima singularis perfectum activa indicativus indūcō (indūcere)

Appellatio[+/-]

API: /inˈduːksiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·xī — morphologica: in-dux-i

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sed ut in Catone maiore, qui est scriptus ad te de senectute, Catonem induxi senem disputantem, quia nulla videbatur aptior persona quae de illa aetate loqueretur, quam eius, qui et diutissime senex fuisset et in ipsa senectute praeter ceteros floruisset; sic, cum accepissemus a patribus maxime memorabilem C. Laeli et P. Scipionis familiaritatem fuisse, idonea mihi Laeli persona visa est quae de amicitia ea ipsa dissereret, quae disputata ab eo meminisset Scaevola. —Laelius de amicitia Ciceronis [1]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): 1 [4] — induxi
  2. Vicicitatio: induxi.