inducerem

E Victionario

Discretiva

inducerem dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūcerem prima singularis imperfectum activa coniunctivus indūcō (indūcere)
Appellatio[+/-]
API: /inˈduːkerem/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·ce·rem — morphologica: in-duc-erem
Usus[+/-]
Latinitas postclassica

saec. II.

  • Equidem quo magis te quasi in rem praesentem inducerem, mandavi Cassio Avidio Martioque Vero commentarios quosdam mihi facerent, quos tibi mittam; ex quibus et mores hominum et sensum eorum cognosces. —Epistularum ad Verum imperatorem Aurelium Caesarem M. Frontonis. (ca. 95-165). Liber I. ad Verum.