incredibilis

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /inkreːˈdibilis/, [ɪŋkreːˈdɪbɪlɪs]

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·crē·di·bi·lis — morphologica: in-credibil-is

Notatio

← Latine: in- + crēdibilis ← Latine: crēdō (crēdere)

Nomen adiectivum

incrēdĭbĭl|is, -is, -e

1. Qui non credi potest (dicitur modo de rebus).

Declinatio

incredibilis comparativus	dilatare ▼

incredibilis comparativus	collabi ▲

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

1. crēdibilis

Dictiones derivatae

• incrēdibilitās
• incrēdibiliter

Translationes

Qui non credi potest	dilatare ▼

Qui non credi potest	collabi ▲

Anglice: incredible (en) Dacoromane: incredibil (ro) Esperantice: nekredebla (eo) Germanice: unglaublich (de); unglaubwürdig (de)

Loci

Marcus Terentius Varro -37

Titus Livius -58/+17

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• In fetura res incredibilis est in Hispania, sed est vera, quod in Lusitania ad oceanum in ea regione, ubi est oppidum Olisipo, monte Tagro quaedam e vento concipiunt certo tempore equae, ut his gallinae quoque solent, quarum ova hypenemia appellant. —De agricultura Varronis

class.

• Primum adeo incredibilis visa res, ut non pro vano modo sed vix pro sano nuntius audiretur. Deinde ut super alium alius idem omnes affirmantes veniebant, tandem facta fides; et priusquam appropinquare urbi satis scirent, ad spectaculum omnes simul liberi ac servi, pueri quoque cum feminis, effunduntur. —Ab urbe condita Titi Livii