Discretiva
|
inanimarum dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| inanimārum
|
casus genitivus pluralis · genus femininum
|
adiectivi inanimus
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: in·a·ni·mā·rum — morphologica: in-anim-arum
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- Quare igitur pluris adiungimus deos? quanta autem est eorum multitudo: mihi quidem sane multi videntur; singulas enim stellas numeras deos eosque aut beluarum nomine appellas, ut Capram ut Nepam ut Taurum ut Leonem, aut rerum inanimarum, ut Argo ut Aram ut Coronam. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
Fontes
