Jump to content

impero

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈimperoː/, [ˈɪmpɛroː](classice)
Syllabificatio phonetica: im·pe·rō — morphologica: im-per-o

Notatio

[+/-]
in- + parō

Verbum temporale

[+/-]

impĕr|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Iubere, mandāre.
  2. Regnāre.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
imper- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. imperō imperem   imperābam imperārem imperābō  
II. sing. imperās imperēs imperā! imperābās imperārēs imperābis imperātō!
III. sing. imperat imperet   imperābat imperāret imperābit imperātō!
I. plur. imperāmus imperēmus   imperābāmus imperārēmus imperābimus  
II. plur. imperātis imperētis imperāte! imperābātis imperārētis imperābitis imperātōte!
III. plur. imperant imperent   imperābant imperārent imperābunt imperantō!
Thema Vox passiva
imper- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. imperor imperer   imperābar imperārer imperābor  
II. sing. imperāris imperēris imperāre! imperābāris imperārēris imperāberis imperātor!
III. sing. imperātur imperētur   imperābātur imperārētur imperābitur imperātor!
I. plur. imperāmur imperēmur   imperābāmur imperārēmur imperābimur  
II. plur. imperāminī imperēminī imperāminī! imperābāminī imperārēminī imperābiminī
III. plur. imperantur imperentur   imperābantur imperārentur imperābuntur imperantor!
Thema Vox activa
imperāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. imperāvī imperāverim imperāveram imperāvissem imperāverō
II. sing. imperāvistī imperāveris imperāverās imperāvissēs imperāveris
III. sing. imperāvit imperāverit imperāverat imperāvisset imperāverit
I. plur. imperāvimus imperāverimus imperāverāmus imperāvissēmus imperāverimus
II. plur. imperāvistis imperāveritis imperāverātis imperāvissētis imperāveritis
III. plur. imperāvērunt imperāverint imperāverant imperāvissent imperāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
imperāre imperāvisse imperātūrum,
-am, -um esse
imperāns   imperātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
imperārī imperātum,
-am, -um esse
imperātum īrī   imperātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
imperandī imperandus, -a, -um imperātum imperātū

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]