iaciuntur

Discretiva

iaciuntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iaciuntur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	iaciō (iacere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ja.kiˈun.tur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ia·ci·un·tur — morphologica: iac-iuntur

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Ulco Cats Bussemaker 1810–1865

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Sequar quo vocas. Omnibus enim rebus omnibusque sermonibus aliquid salutare miscendum est. Cum imus per occulta naturae, cum divina tractamus, vindicandus est a malis suis animus ac subinde firmandus, quod etiam eruditis et hoc unum agentibus necessarium est, non ut effugiamus ictus rerum, — undique enim in nos tela iaciuntur, — sed ut fortiter constanterque patiamur. —Naturales quaestiones Senecae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• rursus in Meroë – insula haec caputque gentis Aethiopum V milibus stadium a Syene in amne Nilo habitatur – bis anno absumi umbras, sole duodevicesimam tauri partem et quartam decimam leonis tunc obtinente. in Indiae gente Oretum mons est Maleus nomine, iuxta quem umbrae aestate in austrum, hieme in septentrionem iaciuntur. quindecim tantum noctibus ibi apparet septentrio. in eadem India Patalis, celeberrimo portu, sol dexter oritur, umbrae in meridiem cadunt. —Naturalis historia Plinii

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• Modus mihi videtur quidam tenendus, ut neque praepropere destringatur inmatura frons et quidquid est illud adhuc acerbum proferatur (nam inde et contemptus operis innascitur et fundamenta iaciuntur impudentiae et, quod est ubique perniciossimum, praevenit vires fiducia), nec rursus differendum est tirocinium in senectutem: nam cotidie metus crescit maiusque fit semper quod ausuri sumus, et dum deliberamus quando incipiendum sit incipere iam serum est. —Institutio oratoria Quintiliani

Latinitas nova

saec. XIX.

• Praeterea, quae iaciuntur, nunc moventur, quum is qui impulit, amplius non tangit; vel propter antiperistasin, ut nonnulli inquiunt; vel quoniam aer impulsus celeriori motu impellit quam sit latio corporis impulsi, qua fertur ad proprium locum. In inani autem nihil tale inesse potest; nec ferri quicquam poterit, nisi ut id quod vehitur. —Aristotelis Physica Bussemakeri