Discretiva
|
iacientibus dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| iacientibus
|
casus dativus pluralis
|
participii iaciēns
|
| iacientibus
|
casus ablativus pluralis
|
participii iaciēns
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ia·ci·en·ti·bus — morphologica: iac-ient-ibus
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Erasmus
ca. 1469-1536
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas humanistica
saec. XVI. (ca. 1500/1508 p.C.n.)
- Ἀλλότρια βάλλεις, id est Aliena iacis. Quoties res parum ex animi sententia cadit. Translatum ab iis, qui ludunt alea, quibus iacientibus interdum ea cadunt, quae minime sunt ad victoriam accommodata. Proinde si quando frustratur nos spes, recte dicemur Ἀλλότρια βάλλειν. Adagium refertur a Diogeniano. —Adagiorum chiliades Erasmi [1][2]
Fontes
