iacientes

E Victionario

Discretiva

iacientes dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
iacientēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii iaciēns
iacientēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii iaciēns
iacientēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii iaciēns
iacientēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii iaciēns
iacientēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii iaciēns
iacientēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii iaciēns

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ja.kiˈen.teːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ia·ci·en·tēs — morphologica: iac-ient-es

Loci[+/-]

T. Lucretius Carus
–95…–55
C. Sallustius Crispus
-86…-34
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • intima pars hominum vero flagrabat ad ossa,
flagrabat stomacho flamma ut fornacibus intus.
nil adeo posses cuiquam leve tenveque membris
vertere in utilitatem, at ventum et frigora semper.
in fluvios partim gelidos ardentia morbo
membra dabant nudum iacientes corpus in undas.
multi praecipites nymphis putealibus alte
inciderunt ipso venientes ore patente:
insedabiliter sitis arida corpora mersans
aequabat multum parvis umoribus imbrem. —De rerum natura Lucretii [1][2]

class.  (40 a.C.n. / 714 a.u.)

  • Sed illi, qui moenia defensabant, ubi hostes paulum modo pugnam remiserant, intenti proelium equestre prospectabant. Eos, uti quaeque Iugurthae res erant, laetos modo, modo pavidos animadverteres; ac, sicuti audiri a suis aut cerni possent, monere alii, alii hortari, aut manu significare aut niti corporibus, et ea huc et illuc quasi vitabundi aut iacientes tela agitare. —Bellum Iugurthinum C. Sallusti Crispi [3][2]

saec. I.

  • Multi ergo hostium manus voluntaria morte occupaverunt, pretiosissima vestium induti e muris semetipsos cum coniugibus ac liberis in praeceps iacientes. Quidam ignes, quod paulo post facturus hostis videbatur, subiecerant aedibus, ut cum suis vivi cremarentur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • alienae quoque religionis intellectu creduntur maria transituri non ante naves conscendere quam invitati rectoris iureiurando de reditu, visique sunt fessi aegritudine, quando et illas moles infestant morbi, herbas supini in caelum iacientes, veluti tellure precibus allegata. nam, quod ad docilitatem attinet, regem adorant, genua submittunt, coronas porrigunt. Indis arant minores, quos appellant nothos. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber sextus, versus 1173 — iacentes
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: iacentes.
  3. 3.0 3.1 Gaius Sallustius Crispus - Bellum Iugurthinum. (The Latin Library): Cap. LX. Versus 4  — iacientes
  4. Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum VI, [7] — iacientes
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 1, [3] — iacientes