iace

E Victionario

Discretiva

iace dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

iace[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
iace secunda singularis praesens activa imperativus iaciō (iacere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈja.ke/(classice)
Syllabificatio phonetica: ia·ce — morphologica: iac-e

iacē[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
iacē secunda singularis praesens activa imperativus iaceō (iacēre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈja.keː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ia·cē — morphologica: iac-e

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso
-42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Iamque pruinosus molitur Lucifer axes,
inque suum miseros excitat ales opus.
at tu, non laetis detracta corona capillis,
dura super tota limina nocte iace!
tu dominae, cum te proiectam mane videbit,
temporis absumpti tam male testis eris. —Amores Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 5, versus 68 — iace
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: iace.