Discretiva
|
hilarioribus dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| hilariōribus
|
casus dativus pluralis
|
hilarior (hilaris comparativus)
|
| hilariōribus
|
casus ablativus pluralis
|
hilarior (hilaris comparativus)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: hi·la·ri·ō·ri·bus — morphologica: hilar-ior-ibus
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (55 a.C.n. / 699 a.u.)
- Persequere continentis his funeribus dies: pro Aurelio tribunali, ne conivente quidem te, quod ipsum esset scelus, sed etiam hilarioribus oculis quam solitus eras intuente, dilectus servorum habebatur ab eo, qui nihil sibi umquam nec facere nec pati turpe esse duxit. Arma in templo Castoris, o proditor templorum omnium, vidente te constituebantur ab eo latrone, cui templum illud fuit te consule arx civium perditorum, receptaculum veterum Catilinae militum, castellum forensis latrocinii, bustum legum omnium ac religionum. —In L. Calpurnium Pisonem oratio Ciceronis [1][2]
Fontes
