gesserat

Discretiva

gesserat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
gesserat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	gerō (gerere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgesserat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ges·se·rat — morphologica: gess-erat

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Bellicis quoque se rebus inseruit, triumphansque de Sabinis P. Postumius Tubertus in consulatu, qui primus omnium ovans ingressus urbem est, quoniam rem leniter sine cruore gesserat, myrto Veneris victricis coronatus incessit optabilemque arborem etiam hostibus fecit. —Naturalis historia Plinii