generos

Discretiva

generos dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: generos
• Old Provençal: generos

Formae affines

Latine

generōs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generōs	casus accusativus pluralis	substantivi gener

Appellatio

API: /ˈgeneroːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rōs — morphologica: gener-os

Dacoromane

generos

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generos	casus nominativus/accusativus singularis · genus masculinum	adiectivi generos
generos	casus genitivus/dativus singularis · genus masculinum	adiectivi generos

Appellatio

API: /d͡ʒeneˈros/

Syllabificatio phonetica: ge·ne·ros — morphologica: generos

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43	Gaius Valerius Catullus -87…-54	Publius Vergilius Maro -70…-19	Titus Livius -58…+17	P. Ovidius Naso -42…+18	Lucius Annaeus Seneca -3…+65	Marcus Valerius Martialis 40-103
class.	class.	class.	class.	class.	class.	I

Latinitas Romana

class.  (54-51 a.C.n.)

• Tum Scipio calceis et vestimentis sumptis e cubiculo est egressus, et cum paululum inambulavisset in porticu, Laelium advenientem salutavit et eos, qui una venerant, Spurium Mummium, quem in primis diligebat, et C. Fannium et Quintum Scaevolam, generos Laelii, doctos adulescentes, iam aetate quaestorios; quos cum omnis salutavisset, convertit se in porticu et coniecit in medium Laelium; fuit enim hoc in amicitia quasi quoddam ius inter illos, ut militiae propter eximiam belli gloriam Africanum ut deum coleret Laelius, domi vicissim Laelium, quod aetate antecedebat, observaret in parentis loco Scipio. —De republica Ciceronis

class.

• Dicebas quondam solum te nosse Catullum,

Lesbia, nec prae me velle tenere Iovem.

dilexi tum te non tantum, ut vulgus amicam,

sed pater ut gnatos diligit et generos.

nunc te cognovi: quare etsi impensius uror,

multo mi tamen es vilior et levior.

«qui potis est?» inquis. quod amantem iniuria talis

cogit amare magis, sed bene velle minus. —Carmina Catulli

class.  (ca. 29-19 a.C.n.)

• vos contra regi mea nunc mandata referte:

est mihi nata, viro gentis quam iungere nostrae

non patrio ex adyto sortes, non plurima caelo

monstra sinunt; generos externis adfore ab oris,

hoc Latio restare canunt, qui sanguine nostrum

nomen in astra ferant. hunc illum poscere fata

et reor et, si quid veri mens augurat, opto. —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis

class.

• Herodicum principem Thessalorum multis ante annis occiderat; generos quoque eius postea interfecit. In viduitate relictae filiae singulos filios parvos habentes. —Ab urbe condita Titi Livii

class.  (versio II, 17/18 p.C.n.)

• in stipula placidi capiebat munera somni,

et tamen ex illo venit in astra toro.

iamque loco maius nomen Romanus habebat,

nec coniunx illi nec socer ullus erat.

spernebant generos inopes vicinia dives,

et male credebar sanguinis auctor ego. —Fasti Ovidii Nasonis

class.  (43 p.C.n.)

• Sed contentus nostrae domus exemplis ero; nemo enim tam expers erit sensus ac sanitatis, ut fortunam ulli queratur luctum intulisse, quam sciet etiam Caesarum lacrimas concupisse, Divus Augustus amisit Octaviam sororem carissimam et ne ei quidem rerum natura lugendi necessitatem abstulit, cui caelum destinaverat, immo vero idem omni genere orbitatis vexatus sororis filium successioni praeparatum suae perdidit; denique ne singulos eius luctus enumerem, et generos ille amisit et liberos et nepotes, ac nemo magis ex omnibus mortalibus hominem esse se, dum inter homines erat, sensit. —De consolatione ad Polybium Senecae

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Claudia caeruleis cum sit Rufina Britannis

Edita, quam Latiae pectora gentis habet!

Quale decus formae! Romanam credere matres

Italides possunt, Atthides esse suam.

Di bene, quod sancto peperit fecunda marito,

Quod sperat generos quodque puella nurus.

Sic placeat superis, ut coniuge gaudeat uno

Et semper natis gaudeat illa tribus. —Epigrammata M. Valerii Martialis