generatos

E Victionario

Discretiva

generatos dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
generātōs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii generātus
Appellatio[+/-]
API: /geneˈraːtoːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·tōs — morphologica: generat-os

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae, tauri generationem quadrimi. inplent singuli denas eodem anno. tradunt, si a coitu in dexteram partem abeant tauri, generatos mares esse; si in laevam, feminas. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 70, [176] — generatos
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: generatos.