fugi (ro)

E Victionario
Solum fugi Dacoromane
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
fugi.

Dacoromane[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /fuˈd͡ʒi/
Syllabificatio phonetica: fu·gi — morphologica: fug-i

Notatio[+/-]

← Latinefugiō (fugere)

Verbum intransitivum [+/-]

fugi, fug, fugă, fugit, fugind

  1. Fugere || Cursu et celeriter discedere.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Modus Vox activa
VT311 Tempus praesens imperfectum
 
perfectum
 
plusquam
perfectum
Persona indicativ. coniunct. imperat.
I. sing. fug fug   fugeam fugii fugisem
II. sing. fugi fugi fugi! fugeai fugiși fugiseși
III. sing. fuge fugă   fugea fugi fugise
I. plur. fugim fugim   fugeam fugirăm fugiserăm
II. plur. fugiți fugiți fugiți! fugeați fugirăți fugiserăți
III. plur. fug fugă   fugeau fugiră fugiseră

Verbum infinitum[+/-]

Modus infinitivus participium gerundium
 
supinum
 
praesens substant. praesens perfectum
a fugi fugire fugind fugit fugind
fugând
de fugit

Dictiones derivatae[+/-]

Composita