fugi

Discretiva

fugi dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: fugi

Dictiones similes

• Dacoromane: fugii
• Esperantice: fuĝi

Formae affines

Latine

fūgī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fūgī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfuːgiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fū·gī — morphologica: fug-i

Dacoromane

fugi

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugi	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	fugi
fugi	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fugi
fugi	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	fugi

Forma	Modus flexurae	originis
fugi	casus genitivus/dativus singularis	substantivi fugă
fugi	casus nominativus/accusativus pluralis	substantivi fugă
fugi	casus genitivus/dativus pluralis	substantivi fugă

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfud͡ʒʲ/

Syllabificatio phonetica: fugi — morphologica: fug-i

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugi	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	fugi

Appellatio pronuntiatusque

API: /fuˈd͡ʒi/

Syllabificatio phonetica: fu·gi — morphologica: fug-i