frustratum
Discretiva
|
frustratum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| frūstrātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | frūstrō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| frūstrātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii frūstrātus |
| frūstrātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii frūstrātus |
| frūstrātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii frūstrātus |
| frūstrātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii frūstrātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /fruːsˈtraːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: frūs·trā·tum — morphologica: frustrat-um
