fratribus

E Victionario

Discretiva

fratribus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
frātribus casus dativus pluralis substantivi frāter
frātribus casus ablativus pluralis substantivi frāter

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈfraːtribus/(classice)
Syllabificatio phonetica: frā·tri·bus — morphologica: fratr-ibus

Loci[+/-]

Gaius Valerius Catullus -87…-54 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Salax taberna vosque contubernales,
a pilleatis nona fratribus pila,
solis putatis esse mentulas vobis,
solis licere, quicquid est puellarum,
confutuere et putare ceteros hircos? —Carmina Catulli [1][2]

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

  • mox etiam fractis aetate ac Punica passis
proelia vel Pyrrhum inmanem gladiosque Molossos
tandem pro multis vix iugera bina dabantur
vulneribus; merces haec sanguinis atque laboris
nulli visa umquam meritis minor aut ingratae
curta fides patriae. saturabat glebula talis
patrem ipsum turbamque casae, qua feta iacebat
uxor et infantes ludebant quattuor, unus
vernula, tres domini; sed magnis fratribus horum
a scrobe vel sulco redeuntibus altera cena
amplior et grandes fumabant pultibus ollae. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 37. ad contubernales et Egnatium, versus 2 — fratribus (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: fratribus.
  3. 3.0 3.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIV, versus 169 — fratribus