Jump to content

fortiter

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈfor.ti.ter/(classice)
Syllabificatio phonetica: for·ti·ter — morphologica: forti-ter

Notatio

[+/-]
← Latinefortis

Adverbium

[+/-]

fortiter, (Comp.) fortius, (Sup.) fortissimē

  1. Magnis viribus.

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

  1. validē

Collocationes

Translationes

[+/-]
Magnis viribusdilatare ▼
Magnis viribuscollabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Cornelius Celsus ca.
-25…+50
Phaedrus ca.
-10…+60
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. quasi vero hoc didicisset a Zenone, non dolere, cum doleret! Illud audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse, quia turpe non esset, et esse ferendum viro. Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Igitur, si tertio decimo die morbus manebit, balineum neque ante febrem neque postea temptandum erit, nisi interdum iam horrore discusso. Horror ipse per ea, quae supra scripta sunt, expugnandus; deinde post febrem oportebit ungui et vehementer perfricari, cibum et validum et fortiter adsumere, vino uti quantum libebit; postero die, cum satis quieverit, ambulare, exerceri, ungui, perfricari fortiter, cibum capere sine vino, tertio die abstinere. —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

  • Lucerna adlata, simul aspexit filium
Sanctamque uxorem dormientem cubiculo,
Sopita primo quae nil somno senserat;
Repraesentavit in se poenam facinoris
Et ferro incubuit, quod credulitas strinxerat.
Accusatores postularunt mulierem
Romamque pertraxerunt ad centumviros.
Maligna insontem deprimit suspicio,
Quod bona possideat. Stant patroni fortiter
Causam tuentes innocentis feminae. —Fabulae Phaedri [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nec mora, cum omnibus illis cibariis vasculis raptim remotis laciniis cunctis suis renudata crinibusque dissolutis ad hilarem lasciviam in speciem Veneris quae marinos fluctus subit pulchre reformata, paulisper etiam glabellum feminal rosea palmula potius obumbrans de industria quam tegens verecundia: «Proeliare» inquit «et fortiter proeliare, nec enim tibi cedam nec terga vortam; comminus in aspectum, si vir es, derige et grassare naviter et occide moriturus. Hodierna pugna non habet missionem.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [5]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quintus. XXXI. [94] — fortiter
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: fortiter.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XV. Curatio quartanae febris. [4] — fortiter
  4. 4.0 4.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, X. Poeta de credere et non credere. Versus 37 — fortiter
  5. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum XVII. Versus 3 — fortiter