finitura
Discretiva
|
finitura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]fīnītūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fīnītūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii fīnītūrus |
| fīnītūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii fīnītūrus |
| fīnītūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii fīnītūrus |
| fīnītūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii fīnītūrus |
| fīnītūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii fīnītūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /fiːniːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fī·nī·tū·ra — morphologica: finit-ur-a
fīnītūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fīnītūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii fīnītūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /fiːniːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fī·nī·tū·rā — morphologica: finit-ur-a