favillarum

E Victionario

Discretiva

favillarum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
favillārum casus genitivus pluralis substantivi favilla

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /fawilˈlaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: fa·vil·lā·rum — morphologica: favill-arum

Loci[+/-]

Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Item de firmamento a Conditore ad quaslibet habilitates igne, aethere, aquis, stellis, ventis congrue disposito, et unde creentur squamae a lucido igne superioris circuli in modum favillarum decidentes, et tam terram quam eius incolas laedentes, et quid per hoc interioris ultionis demonstretur. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio quarta, II — favillarum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: favillarum.