favillae

Discretiva

favillae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
favillae	casus genitivus singularis	substantivi favilla
favillae	casus dativus singularis	substantivi favilla
favillae	casus nominativus pluralis	substantivi favilla
favillae	casus vocativus pluralis	substantivi favilla

Appellatio pronuntiatusque

API: /faˈwil.lae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fa·vil·lae — morphologica: favill-ae

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• mixta bibunt molles lacrimis unguenta favillae,

vertice libatas accipiuntque comas,

terque ‘vale’ dixit, cineres ter ad ora relatos

pressit, et est illis visa subesse soror. —Fasti Ovidii Nasonis

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Cuprum calidum existit, et cito infrigescit, et est velut favillae auri, scilicet ut favillae quae de ardentibus prunis cadunt. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis