fascinati
Discretiva
|
fascinati dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]fascinātī
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fascinātī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii fascinātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /faskiˈnaːtiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tī — morphologica: fascinat-i
Usus
[+/-]- Sed qualis plenitudini venae sectio, et lavacrum lassitudini, talis concubitus mulieris supino viro ad eos, qui fascinati esse creduntur: cum enim a propriis vinculis membrum ad ventrem trahatur supino homini si mulier superstet, neque ob vincula penis cadere potest, nec retrahi ad ventrem, cum in vulva contineatur: cogitur igitur semen reddere, quo excusso sensim assuescit pronus vir decumbere. —De subtilitate Hieronymi Cardani. (Liber duodecimus. 1501-1576)
fascinati
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fascinati | forma pluralis · genus masculinum | adiectivi fascinato |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /faʃ.ʃiˈnati/ - Syllabificatio phonetica: fa·sci·na·ti — morphologica: fascinat-i
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines Latinae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae usum dictionum indicantes
- Paginae usum dictionum Latinarum indicantes
- Lingua Italica
- Formae affines Italicae
- Formae affines Italicae per declinationem