fascinandum

E Victionario

Discretiva

fascinandum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
fascinandum
activa gerundium­ accusativo fascinō (fascināre)
Forma Modus flexurae originis
fascinandum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi fascinandus
fascinandum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi fascinandus
fascinandum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi fascinandus
fascinandum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi fascinandus

Appellatio[+/-]

API: /faskiˈnandum/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nan·dum — morphologica: fascin-and-um

Loci[+/-]

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Quid est quod Magi praecipiunt umbram incantantis atque fascinantis in incantandum atque fascinandum incurrere; cavendumque nobis a malorum umbris? —De monade numero et figura Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De monade numero et figura (Universitas Turicensis): Cap. V.  — fascinandum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fascinandum.