Discretiva
|
fandis dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| fandīs
|
casus dativus pluralis
|
gerundivi fandus
|
| fandīs
|
casus ablativus pluralis
|
gerundivi fandus
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: fan·dīs — morphologica: f-and-is
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (44 a.C.n. / 710 a.u.)
- “Mater, optumatum multo mulier melior mulierum,
- missa sum superstitiosis hariolationibus,
- meque Apollo fatis fandis dementem invitam ciet.
- Virgines vereor aequalis; patris mei meum factum pudet,
- optumi viri; mea mater, tui me miseret; mei piget.
- Optumam progeniem Priamo peperisti extra me: hoc dolet:
- men obesse, illos prodesse, me obstare, illos obsequi!” —De divinatione Ciceronis [1][2]
Fontes
