exploratis

Discretiva

exploratis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

explōrātis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrātis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	explōrō (explōrāre)

Appellatio

API: /eks.ploːˈraːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·tis — morphologica: ex-plor-atis

explōrātīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
explōrātīs	casus dativus pluralis	adiectivi explōrātus
explōrātīs	casus ablativus pluralis	adiectivi explōrātus

Appellatio

API: /eks.ploːˈraːtiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·tīs — morphologica: ex-plorat-is

Loci

C. Sallustius Crispus -86…-34	Titus Livius -58…+17	P. Ovidius Naso -42…+18	Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50	Lucius Annaeus Seneca -3…+65	L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70	M. Fabius Quintilianus ca. 35-100
class.	class.	class.	class.	class.	I	I

Latinitas Romana

class.  (40 a.C.n. / 714 a.u.)

• Exploratis omnibus, quae mox usui fore ducebat, eadem regreditur, non temere, uti ascenderat, sed temptans omnia et circumspiciens. Itaque Marium propere adit, acta edocet, hortatur, ab ea parte qua ipse ascenderat castellum temptet, pollicetur sese itineris periculique ducem. —Bellum Iugurthinum C. Sallusti Crispi

class.

• Dictator exercitu consulis accepto a Fulvio Flacco legato per agrum Sabinum Tibur, quo diem ad conveniendum edixerat novis militibus, venit. inde Praeneste ac transversis limitibus in viam Latinam est egressus, unde itineribus summa cum cura exploratis ad hostem ducit, nullo loco, nisi quantum necessitas cogeret, fortunae se commissurus. —Ab urbe condita Titi Livii

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

• ante erat ambiguis animi sententia dictis

praetemptanda mihi. ne non sequeretur euntem,

parte aliqua veli, qualis foret aura, notare

debueram, tutoque mari decurrere, quae nunc

non exploratis inplevi lintea ventis.

auferor in scopulos igitur, subversaque toto

obruor oceano, neque habent mea vela recursus. —Metamorphoses Ovidii Nasonis

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Quibus exploratis, ubi aliquis ictus est qui servari potest, protinus prospicienda duo sunt: ne sanguinis profusio neve inflammatio interemat. Si profusionem timemus, quod ex sede vulneris et ex magnitudine eius et ex impetu ruentis sanguinis intellegi potest, siccis linamentis vulnus inplendum est, supraque imponenda spongia ex aqua frigida expressa ac manu super conprimenda. —De Medicina Celsi

class.  (41 p.C.n.)

• Tale aliquid passi forent et Aethiopes, qui ob longissimum vitae spatium Macrobioe appellantur; in hos enim, quia non supinis manibus exceperant servitutem missisque legatis libera responsa dederant, quae contumeliosa reges vocant, Cambyses fremebat et non provisis commeatibus, non exploratis itineribus, per invia, per arentia trahebat omnem bello utilem turbam. —De ira libri III Senecae

saec. I.

• Sin autem regiones praedictis ventis fuerint obnoxiae, melius Aquiloni vel Favonio committentur; nam ferventibus provinciis, ut Aegypto et Numidia, uni septentrioni rectius opponentur. Quibus omnibus diligenter exploratis, tum demum pastinationem suscipiemus. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• Sed non statim, quod esse manifestum est, etiam quid sit apparet. Hoc quoque constituto novissima qualitas superest, neque his exploratis aliud est ultra. His infinitae quaestiones, his finitae continentur; horum aliqua in demonstrativa deliberativa iudiciali materia utique tractatur; haec rursus iudicialis causas et rationali parte et legali continent: neque enim ulla iuris disceptatio nisi finitione qualitate coniectura potest explicari. —Institutio oratoria Quintiliani