Jump to content

erres

E Victionario

Discretiva

erres dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

errēs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
errēs secunda singularis praesens activa coniunctivus errō (errāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈerreːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·rēs — morphologica: err-es

erres

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erres secunda singularis praesens activa indicativus errer
erres secunda singularis praesens activa coniunctivus errer
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɛʁ]
Syllabificatio phonetica: erres — morphologica: err-es

erres

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erres secunda singularis praesens activa coniunctivus errar
erres secunda singularis praesens negativa imperativus errar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ˈeres]
Syllabificatio phonetica: er·res — morphologica: err-es

erres

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erres secunda singularis praesens activa coniunctivus errar
erres secunda singularis praesens negativa imperativus errar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ˈeʁrɨʃ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: er·res — morphologica: err-es