erratico
Discretiva
|
erratico dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
[+/-]Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| errāticō | casus dativus singularis · genus masculinum | adiectivi errāticus |
| errāticō | casus ablativus singularis · genus masculinum | adiectivi errāticus |
| errāticō | casus dativus singularis · genus neutrum | adiectivi errāticus |
| errāticō | casus ablativus singularis · genus neutrum | adiectivi errāticus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈraːtikoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: er·rā·ti·cō — morphologica: erratic-o
Loci
[+/-]| C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- dantur coeliacis cum intubo erratico et ad duritiam praecordiorum. —Naturalis historia Plinii [1][2]