errantes

E Victionario

Discretiva

errantes dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

errantēs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii errāns
errantēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii errāns
errantēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii errāns
Appellatio[+/-]
API: /erˈranteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·ran·tēs — morphologica: err-ant-es

Francogallice[+/-]

errantes[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantes forma pluralis · genus femininum adiectivi errant
Appellatio[+/-]
API: [ɛˈʁɑ̃t]
Syllabificatio phonetica: er·rantes — morphologica: errant-es

Hispanice[+/-]

errantes[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantes forma pluralis adiectivi errante
Appellatio[+/-]
API: [ɛˈrantes]
Syllabificatio phonetica: er·ran·tes — morphologica: errant-es