Jump to content

errantes

E Victionario

Discretiva

errantes dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

errantēs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii errāns
errantēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii errāns
errantēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii errāns
errantēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii errāns
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈranteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·ran·tēs — morphologica: err-ant-es

errantes

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantes forma pluralis · genus femininum adiectivi errant
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɛˈʁɑ̃t]
Syllabificatio phonetica: er·rantes — morphologica: errant-es

errantes

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errantes forma pluralis adiectivi errante
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɛˈrantes]
Syllabificatio phonetica: er·ran·tes — morphologica: errant-es