errante
Discretiva
|
errante dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| errante | casus ablativus singularis | participii errāns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈrante/ (classice) - Syllabificatio phonetica: er·ran·te — morphologica: err-ant-e
Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| errante | forma singularis · genus femininum | adiectivi errant |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [ɛˈʁɑ̃t] - Syllabificatio phonetica: er·rante — morphologica: errant-e
Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| errante | —
|
praesens | activa | participium | errare |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /erˈrante/ - Syllabificatio phonetica: er·ran·te — morphologica: err-ante
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines Latinae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Lingua Francogallica
- Formae affines Francogallicae
- Formae affines Francogallicae per declinationem
- Lingua Italica
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Italicae
- Formae affines Italicae per coniugationem