empta

E Victionario

Discretiva

empta dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

ēmpta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ēmpta casus nominativus singularis · genus femininum participii ēmptus
ēmpta casus vocativus singularis · genus femininum participii ēmptus
ēmpta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii ēmptus
ēmpta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii ēmptus
ēmpta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii ēmptus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈeːmpta/(classice)
Syllabificatio phonetica: ēmp·ta — morphologica: empt-a

ēmptā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ēmptā casus ablativus singularis · genus femininum participii ēmptus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈeːmptaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ēmp·tā — morphologica: empt-a