Jump to content

emittitur

E Victionario

Discretiva

emittitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittitur tertia singularis praesens passiva indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /eːˈmittitur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·tur — morphologica: e-mitt-itur