Jump to content

emittatur

E Victionario

Discretiva

emittatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittātur tertia singularis praesens passiva coniunctivus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /eːmitˈtaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·tā·tur — morphologica: e-mitt-atur