editurus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eːdiˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·di·tū·rus — morphologica: e-dit-ur-us

Notatio[+/-]

Latine: ēdō (ēdere)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ēditūrus
futurum activa participium­ nominativo ēdō (ēdere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ēditūrus ēditūra ēditūrum nom. ēditūrī ēditūrae ēditūra
gen. ēditūrī ēditūrae ēditūrī gen. ēditūrōrum ēditūrārum ēditūrōrum
dat. ēditūrō ēditūrae ēditūrō dat. ēditūrīs ēditūrīs ēditūrīs
acc. ēditūrum ēditūram ēditūrum acc. ēditūrōs ēditūrās ēditūra
abl. ēditūrō ēditūrā ēditūrō abl. ēditūrīs ēditūrīs ēditūrīs
voc. ēditūre ēditūra ēditūrum voc. ēditūrī ēditūrae ēditūra