dormitur
Appearance
Discretiva
dormitur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dormītur | tertia singularis | praesens | passiva | indicativus | dormiō (dormīre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /dorˈmiːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dor·mī·tur — morphologica: dorm-itur
Loci
[+/-]Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
[+/-]
- Semper habet lites alternaque iurgia lectus
- in quo nupta iacet; minimum dormitur in illo. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 268 — dormitur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dormitur.