dormitur

E Victionario

Discretiva

dormitur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormītur tertia singularis praesens passiva indicativus dormiō (dormīre)
Appellatio[+/-]
API: /dorˈmiːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mī·tur — morphologica: dorm-itur

Loci[+/-]

Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

Semper habet lites alternaque iurgia lectus
in quo nupta iacet; minimum dormitur in illo. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 268 — dormitur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormitur.