donaverat

Discretiva

donaverat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dōnāverat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnaːwe.rat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nā·ve·rat — morphologica: donav-erat

Formae aliae

• (Syncop.) dōnārat

Loci

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

Petronius Arbiter ca. 14–66

Demetrius Cantemir 1674–1723

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Philippus Macedonum rex habebat militem manu fortem, cuius in multis expeditionibus utilem expertus operam subinde ex praeda aliquid illi virtutis causa donaverat et hominem venalis animae crebris auctoramentis accendebat. —De beneficiis Senecae

saec. I.

• Retulimus ergo dextros pedes, dispensatoremque in atrio aureos numerantem deprecati sumus ut servo remitteret poenam. Superbus ille sustulit vultum et: “Non tam iactura me movet,” inquit, “quam neglegentia nequissimi servi. Vestimenta mea cubitoria perdidit, quae mihi natali meo cliens quidam donaverat, Tyria sine dubio, sed iam semel lota. Quid ergo est? dono vobis eum.” —Satyricon T. Petronii Arbitri

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

• Sunt enim in submontanis districtibus complures subditi Moldavorum, tum natione, tum religione, ut se vocant, Catholici, quos Stephanus Magnus, victo Mathia, Hungariae rege, inde abegerat, et suis baronibus donaverat. Praecipuus Cantemiriorum pagus in districtu Roman, Pharaoni dictus, cuius incolae plus quam 200 familiarum omnes catholicae sunt religionis, lapideamque et antiquissimam habent ecclesiam. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir