donassent

Discretiva

donassent dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dōnāssent	tertia pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnaːs.sent/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nās·sent — morphologica: dona[v-i]ssent

Formae aliae

• dōnāvissent

Loci

Lucanus 39–65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 62/65 p.C.n.)

• crastina dira quies et imagine maesta diurna

undique funestas acies feret, undique bellum.

unde pares somnos populi noctemque beatam?

o felix, si te vel sic tua Roma videret!

 donassent  utinam superi patriaeque tibique

unum, Magne, diem, quo fati certus uterque

extremum tanti fructum raperetis amoris. —Bellum civile sive Pharsalia M. Annaei Lucani