Jump to content

donares

E Victionario

Discretiva

donares dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

dōnārēs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dōnārēs secunda singularis imperfectum activa coniunctivus dōnō (dōnāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doːˈnaːreːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dō·nā·rēs morphologica: don-ares

donares

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
donares secunda singularis futurum activa coniunctivus donar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [doˈna.ɾes](Castellane, castellano)
Syllabificatio phonetica: do·na·res morphologica: don-ares

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
–106…–43
P. Cornelius Tacitus
55–117
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.  (57 a.C.n. / 697 a.u.)

  • Nunc mihi Quintus frater meus mitissimam tuam orationem, quam in senatu habuisses, perscripsit, qua inductus ad te scribere sum conatus et abs te, quantum tua fert voluntas, peto quaesoque, ut tuos mecum serves potius quam propter arrogantem crudelitatem tuorum me oppugnes. Tu, tuas inimicitias ut rei p. donares, te vicisti, alienas ut contra rem p. confirmes, adduceris? —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

saec. I.  (ca. 98 p.C.n.)

  • Tu vero felix, Agricola, non vitae tantum claritate, sed etiam opportunitate mortis. Ut perhibent qui interfuere novissimis sermonibus tuis, constans et libens fatum excepisti, tamquam pro virili portione innocentiam principi donares. Sed mihi filiaeque eius praeter acerbitatem parentis erepti auget maestitiam, quod adsidere valetudini, fovere deficientem, satiari vultu complexuque non contigit. —Agricola P. Cornelii Taciti [3][2]

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

  • Facilius fuit, Aemiliane, ac multo gravius, tete ut ipsum diceres interfuisse et ex eo sacro coepisse dementire potius quam totum negotium quasi ludicrum pueris donares: puer cecidit, puer vidit. Num etiam puer aliqui incantavit? —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [4][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Cicero
  2. 1 2 3 Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q
  3. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Tacitus
  4. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Apuleius