Jump to content

donante

E Victionario

Discretiva

donante dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

dōnante

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dōnante casus ablativus singularis participii dōnāns
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doːˈnan.te/(classice)
Syllabificatio phonetica: dō·nan·te morphologica: don-ant-e

donante

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
donante
praesens activa participium donare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doˈnan.te/
Syllabificatio phonetica: do·nan·te morphologica: donant-e

Loci

M. Annaeus Lucanus
39–65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.  (ca. 62/65 p.C.n.)

  • sic pleno Padus ore tumens super aggere tutas
excurrit ripas et totos concutit agros;
succubuit siqua tellus cumuloque furentem
undarum non passa ruit, tum flumine toto
transit et ignotos operit sibi gurgite campos:
illos terra fugit dominos, his rura colonis
accedunt  donante  Pado. vix proelia Caesar
senserat, elatus specula quae prodidit ignis:
invenit inpulsos presso iam pulvere muros,
frigidaque, ut veteris, deprendit signa ruinae. —Bellum civile sive Pharsalia M. Annaei Lucani [1][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Lucanus
  2. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q