donante

Discretiva

donante dictio est in variis linguis:

• Hispanice: donante
• Italice: donante

Formae affines

Latine

dōnante

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dōnante	casus ablativus singularis	participii dōnāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnan.te/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nan·te — morphologica: don-ant-e

Italice

donante

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
donante	—	praesens	activa	participium	donare

Appellatio pronuntiatusque

API: /doˈnan.te/

Syllabificatio phonetica: do·nan·te — morphologica: donant-e

Loci

M. Annaeus Lucanus 39–65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 62/65 p.C.n.)

• sic pleno Padus ore tumens super aggere tutas

excurrit ripas et totos concutit agros;

succubuit siqua tellus cumuloque furentem

undarum non passa ruit, tum flumine toto

transit et ignotos operit sibi gurgite campos:

illos terra fugit dominos, his rura colonis

accedunt donante Pado. vix proelia Caesar

senserat, elatus specula quae prodidit ignis:

invenit inpulsos presso iam pulvere muros,

frigidaque, ut veteris, deprendit signa ruinae. —Bellum civile sive Pharsalia Lucanus