donaberis

Discretiva

donaberis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dōnāberis	secunda singularis	futurum	passiva	indicativus	dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnaːberis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nā·be·ris — morphologica: don-aberis

Loci

Quintus Horatius Flaccus -65…-8

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (23 a.C.n. / 731 a.u.)

• O fons Bandusiae, splendidior vitro,

dulci digne mero non sine floribus,

cras donaberis haedo,

cui frons turgida cornibus

primis et venerem et proelia destinat —

frustra, nam gelidos inficiet tibi

rubro sanguine rivos

lascivi suboles gregis.

te flagrantis atrox hora Caniculae

nescit tangere, tu frigus amabile

fessis vomere tauris

praebes et pecori vago.

fies nobilium tu quoque fontium

me dicente cavis inpositam ilicem

saxis, unde loquaces

lymphae desiliunt tuae. —Carminum libri IV Q. Horatii Flacci