Discretiva
|
donabantur dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| dōnābantur
|
tertia pluralis
|
imperfectum
|
passiva
|
indicativus
|
dōnō (dōnāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: dō·nā·ban·tur — morphologica: don-abantur
|
|
M. Tullius Cicero
–106…–43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (63 a.C.n. / 691 a.u.)
- Perscribit in sua lege vectigalia quae xviri vendant, hoc est, proscribit auctionem publicorum bonorum. Agros emi volt qui dividantur; quaerit pecuniam. Videlicet excogitabit aliquid atque adferet. Nam superioribus capitibus dignitas populi Romani violabatur, nomen imperi in commune odium orbis terrae vocabatur, urbes pacatae, agri sociorum, regum status xviris donabantur; nunc praesens pecunia, certa, numerata quaeritur. —De lege agraria oratio secunda contra P. Servilium Rullum tr. pleb. in Senatu Ciceronis [1][2]
Fontes
