Jump to content

domituram

E Victionario

Discretiva

domituram dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
domitūram casus accusativus singularis · genus femininum participii domitūrus
domitūram casus accusativus singularis substantivi domitūra

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /domiˈtuːram/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·mi·tū·ram — morphologica: domit-ur-am

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (65 p.C.n.)

  • Medea:
di coniugales tuque genialis tori,
Lucina, custos quaeque domituram freta
Tiphyn novam frenare docuisti ratem,
et tu, profundi saeve dominator maris,
clarumque Titan dividens orbi diem,
tacitisque praebens conscium sacris iubar
Hecate triformis, quosque iuravit mihi
deos Iason, quosque Medeae magis
fas est precari: noctis aeternae chaos,
aversa superis regna manesque impios
dominumque regni tristis et dominam fide
meliore raptam, voce non fausta precor. —Medea Senecae [1][2]

saec. I.  (70 p.C.n.)

  • Est etiam post domituram mollioris generis bos, qui decumbit in sulco; eum non saevitia, sed ratione censeo emendandum. Nam qui stimulis aut ignibus aliisque tormentis id vitium eximi melius iudicant, verae rationis ignari sunt, quoniam pervicax contumacia plerumque saevientem fatigat. Propter quod utilius est citra corporis vexationem fame potius et siti cubitorem bovem emendare. Nam eum vehementius afficiunt naturalia desideria quam plagae. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Medea. (Bibliotheca Augustana):  Tomus / Liber 1. Actus primus, versus 2 — domituram
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: domituram.
  3. Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput II. [11]  — domituram