Jump to content

doluisse

E Victionario

Discretiva

doluisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
doluisse
perfectum activa infinitivus doleō (dolēre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /do.luˈis.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·lu·is·se — morphologica: dolu-isse

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Macrobius
fl.c.420
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • Etenim si in leviorum artium studio memoriae proditum est poetas nobilis poetarum aequalium morte doluisse, quo tandem animo eius interitum ferre debui, cum quo certare erat gloriosius quam omnino adversarium non habere? cum praesertim non modo numquam sit aut illius a me cursus impeditus aut ab illo meus, sed contra semper alter ab altero adiutus et communicando et monendo et favendo. —Brutus Ciceronis [1]

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • arbiter hic igitur sumptus de lite iocosa
dicta Iovis firmat: gravius Saturnia iusto
nec pro materia fertur doluisse suique
iudicis aeterna damnavit lumina nocte;
at pater omnipotens (neque enim licet inrita cuiquam
facta dei fecisse deo) pro lumine adempto
scire futura dedit poenamque levavit honore. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [2][3]

class.  (41 p.C.n.)

  • Ex iis quae nos offendunt alia renuntiantur nobis, alia ipsi audimus aut videmus. De iis quae narrata sunt non debemus cito credere: multi mentiuntur ut decipiant, multi quia decepti sunt; alius criminatione gratiam captat et fingit iniuriam ut videatur doluisse factam; est aliquis malignus et qui amicitias cohaerentis diducere velit; est suspicax et qui spectare ludos cupiat et ex longinquo tutoque speculetur quos conlisit. —De Ira Senecae [4][3]

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Vergilius tantam deam, quod cuivis de honestis feminae deforme est, velut specie victam Paride iudicante doluisse, et propter Catamiti paelicatum totam gentem eius vexasse commemorat. —Saturnalia Macrobii [5][3]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): I. [3] — doluisse
  2. 2.0 2.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, Tiresias, versus 334 — doluisse
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Vicicitatio: doluisse.
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. XXIX., versus 2 — doluisse
  5. 5.0 5.1 MacrobiusSaturnalia. (LacusCurtius): Liber V. Caput XVI: [11] — doluisse