doctum
Discretiva
|
doctum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| doctum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | doceō (docēre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| doctum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii doctus |
| doctum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii doctus |
| doctum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii doctus |
| doctum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii doctus |
| doctum | casus accusativus singularis | substantivi doctus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈdoktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: doc·tum — morphologica: doct-um
